Taryfa dla energii cieplnej
W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 roku Prawo energetyczne (t.j. Dz. U. z 2020 roku poz. 833 z późniejszymi zmianami) w art. 3 zdefiniowano określenia, które porządkują nazewnictwo, stosowane w branży energetycznej.
Warto przypomnieć niektóre podstawowe pojęcia:
- Ciepło to energia cieplna w wodzie gorącej, parze lub w innych nośnikach (art. 3 ppkt 2).
- Przesyłanie to transport ciepła siecią ciepłowniczą do odbiorców przyłączonych do tej sieci (art. 3 ppkt 4 lit. c).
- Dystrybucja to rozdział ciepła do odbiorców przyłączonych do sieci ciepłowniczej (art. 3 ppkt 5 lit. c).
- Obrót to działalność gospodarcza polegająca na handlu hurtowym albo detalicznym paliwami lub energią (art. 3 ppkt 6).
- Zaopatrzenie w ciepło to procesy związane z dostarczaniem ciepła do odbiorców (art. 3 ppkt 8).
- Sieci to instalacje połączone i współpracujące ze sobą, służące do przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii, należące do przedsiębiorstwa energetycznego (art. 3 ppkt 11).
- Przedsiębiorstwo energetyczne to podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji paliw albo energii lub obrotu nimi (art. 3 ppkt 12).
- Odbiorca to każdy, kto otrzymuje lub pobiera paliwa lub energię na podstawie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym (art. 3 ppkt).
- Regulacja to stosowanie określonych ustawą środków prawnych, włącznie z koncesjonowaniem, służących do zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, prawidłowej gospodarki paliwami i energią oraz ochrony interesów odbiorców (art. 3 ppkt 15).
- Taryfa to zbiór cen i stawek opłat oraz warunków ich stosowania, opracowany przez przedsiębiorstwo energetyczne (ciepłownicze) i wprowadzony jako obowiązujący dla określonych w nim odbiorców w trybie określonym ustawą (art. 3 ppkt 17).
Przedmiotowa ustawa jest aktem prawnym, normującym zagadnienia ustalania i zatwierdzania taryf dla ciepła, która odsyła do przepisów szczegółowych ustalania taryfy w Rozporządzeniu Ministra Klimatu z dnia 7 kwietnia 2020 roku w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło (Dz. U. z 2020 roku poz. 718).
Grupa taryfowa to grupa odbiorców korzystających z usług związanych z zaopatrzeniem w ciepło, z którymi rozliczenia są prowadzone na podstawie tych samych cen i stawek opłat oraz warunków ich stosowania (§2 pkt 2).
Taryfa, odpowiednio do wykonywanej przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej, określa:
- grupy taryfowe,
- rodzaje oraz wysokość cen i stawek opłat, a także warunki ich stosowania,
- bonifikaty za niedotrzymanie parametrów jakościowych nośnika ciepła i standardów jakościowych obsługi odbiorców,
- opłaty za nielegalny pobór ciepła (§5 ust. 1).
Ceny lub stawki opłat mogą być różnicowane dla poszczególnych grup taryfowych, odpowiednio do kosztów uzasadnionych (§5 ust. 2).
Określone w taryfie warunki stosowania cen i stawek opłat ustala się z uwzględnieniem parametrów jakościowych nośnika ciepła i standardów jakościowych obsługi odbiorców, określonych w umowie sprzedaży ciepła, w umowie o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji ciepła, w umowie kompleksowej albo w odrębnych przepisach (§6 ust. 1).
Warunki te powinny określać w szczególności:
- zakres świadczonych usług dla odbiorców w poszczególnych grupach taryfowych,
- parametry jakościowe nośnika ciepła,
- standardy jakościowe obsługi odbiorców,
- sposób obliczania opłat w przypadku uszkodzenia układu pomiarowo-rozliczeniowego (§6 ust. 2).
Podział odbiorców na grupy taryfowe jest dokonywany w zależności od poziomu kosztów uzasadnionych ponoszonych przez przedsiębiorstwo energetyczne w związku z dostarczaniem ciepła do tych odbiorców, na podstawie następujących kryteriów:
- rodzaju nośnika ciepła i jego parametrów,
- źródła ciepła lub zespołu źródeł ciepła zasilających sieć ciepłowniczą,
- sieci ciepłowniczej, którą ciepło jest przesyłane do węzłów cieplnych w postaci określonego nośnika ciepła,
- miejsca dostarczania ciepła,
- zakresu usług przesyłowych świadczonych przez przedsiębiorstwo ciepłownicze lub dystrybutora ciepła,
- wymagań w zakresie standardów jakościowych obsługi odbiorców, w tym dotyczących niezawodności i ciągłości dostarczania ciepła,
- wielkości zamówionej mocy cieplnej oraz charakterystyki odbioru ciepła, w tym stopnia wykorzystania mocy cieplnej (§10 ust. 1).
Zgodnie z zapisami §5 ust. 3. Rozporządzenia taryfę kształtuje się w taki sposób, aby odbiorca mógł na jej podstawie obliczyć należność odpowiadającą zakresowi usług związanych z zaopatrzeniem w ciepło, określonemu w umowie sprzedaży ciepła lub w umowie o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji ciepła albo w umowie kompleksowej.
Taryfa dla ciepła dostępna jest na naszej stronie internetowej oraz w Biuletynie Branżowym URE – Ciepło.